positieve aandacht
Met positieve en gerichte aandacht leer je kijken naar wat er achter het gedrag van je kind schuil gaat. Wat is zijn behoefte, wat kan hij, wat wil hij eigenlijk, wat bedoelt hij? Wat is mijn reactie als ouder?
Er is namelijk altijd een reden voor gedrag. Al is uw kind zich daar niet bewust van.
Een voorbeeld:
Het is regelmatig een bende op de kamer van uw kind. Elke dag stuurt u hem naar boven met de vraag zijn kamer op te ruimen. U weet dat hij moeite heeft met overzicht en houdt er rekening mee. Dus vertelt u wat hij moet doen, eerst dit, dan dat en dan dat en dan dat….En elke dag bent u weer teleurgesteld, want het blijft een rotzooi. U moppert op de papiertjes die nog overal rond slingeren en ja hoor… hij wordt boos en schreeuwt ‘ ik doe het ook nooit goed!’ Trapt de prullenbak om, gooit met de deur…..de sfeer is verpest.
Met een beetje oefenen met het bouwsteentje positieve aandacht kan het ook zo lopen.
Een voorbeeld:
Het is regelmatig een bende op de kamer van uw kind. Elke dag stuurt u hem naar boven met de vraag zijn kamer op te ruimen. U weet dat hij moeite heeft met overzicht (misschien omdat hij ADHD heeft?) en houdt er rekening mee. Dus u vertelt wat hij moet doen, eerst dit, dan dat, dan dat en dan dat… U komt boven en ziet dat hij inderdaad de autootjes in de kist gestopt heeft en zelfs ook de vieze kleren in de wasmand. ‘ Wat goed joh! Je hebt de autootjes en vieze kleren opgeruimd’. U ziet ook nog alle rondslingerende papiertjes en vraagt: ‘Zullen we de papiertjes even samen opruimen?’ En hij roept: ‘O ja, die was ik vergeten!’ en voor u het weet is hij ze aan het oprapen.
Het bouwsteentje ‘positieve aandacht’ kan tot begrip leiden. U ziet misschien nu dat het geen onwil, maar onmacht was waardoor de papiertjes er nog lagen.
U denkt : ‘ Heb ik hem te veel opdrachten tegelijk gegeven?’ Dat kan bijvoorbeeld voor een kind met ADHD inderdaad te moeilijk zijn. Door te kijken naar wat hij wel gedaan heeft, ziet u nu ook dat de andere dingen geen boze opzet waren, maar inderdaad gewoon simpelweg echt ‘vergeten’. U heeft hem even helpen herinneren en denkt ‘ hoe kan ik dat de volgende keer anders doen?’
Eén klein ander zinnetje gebruikt, één kleine verandering en het werkt als een dominoeffect op het gedrag van je kind en van jezelf.
En hoe kwam dat? Door niet alleen naar gedrag te kijken, maar door te proberen je kind te begrijpen. En doordat u uw kind begrijpt, leert uw kind zijn eigen gedrag te begrijpen waardoor hij ook zijn eigen gedrag kan sturen. U neemt er geen beperking mee weg. Maar gelukkig is uw kind niet zijn beperking. Hij heeft mogelijkheden en door die aandacht te geven kan uw kind die uitbreiden en ontwikkelen.
U bent de sleutel.